Yataktayız.Sağ kolunu atmış boynumun altına,sanki ben çocuk o anne.Ağzındaki kırmızı emziğini çıkartıp soruyor:
-Biz şimdi uyucaz dimi?
-Evet,uyumak için yattık.Yoksa başka birşey mi yapmak istiyorsun?
-Yok ta bişey sorcam o zaman sana.
-Sor bakalım.
-Biz niye uyuyoruz?
-Tüm gün yoruldun,oynadın, artık vücudunun dinlenmesi lazım.
-Madem dinlenmemiz lazım sabahları niye uyanıyoruz?
-???
5 Nisan 2008 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Merhaba Serap'im ve Eylul'um,
Sayfa muhtesem olmus ! Eylul birgun okula baslayip, kendi blogunu okuyabilince ne kadar ozel bir annesi oldugunu anlayacak ! Cok ozelsin be Serap Kardescik ! Guzel Mevlam sizi hic ayirmasin.
Kizimin soylediklerine gelince, ben onda korkunc bir zeka goruyorum. Guzelliginin yaninda bir de boyle akilli olmasi muthis birsey! Babaanneyi cileksusuz birakamayacak kadar da duygusal ! Yerim onu ben ! Alin su bebisime kopesini artik ! Aman Askim Abla duymasin, zira onun da en buyuk hedefi bir kopek sahibi olmak iki yasindan beri. Fakat biz apartmanda kopek olmaz diye onu cok uzduk. Ne zaman yavru kopek gorse gozleri doluyor. Ben anne olarak cokdan ikna oldum da babayi ikna etmek zor ! Baba da kopek hastasi ama, apartman yasaminin iyilik degil kotuluk oldugunu dusunuyor. Ben baslarda titizligim yuzunden istememisdim, simdi dusunuyorum da, bebislerimizden onemli mi evin temizligi, degil Ahh, bir babayi ikna edebilsek....
Yorum Gönder